Vide Grenier 2013
Het is donker! De wekker ringt irritant om 5 uur.
Tja, het is onze eigen keuze om aan de Vide-Grenier in Arbecey mee te doen.
Gelukkig hebben we alle spullen gisteravond al ingeladen, dus kunnen we na het ontbijt direct de auto inspringen.
Tegen zes uur, het licht begint te gloren, staan we voor de hekken, die het terrein van de vide grenier afsluiten.
In Arbecey betaal je geen 'sta-geld' en ben je niet tevoren ingedeeld. Han is zo brutaal te vragen of we die 5 meter aan het begin kunnen gaan inrichten. De door meerdere standhouders belaagde organisator, zegt maar snel ja. Dat scheelt hem weer nadenken.
Het uitladen gaat voorspoedig. We hebben nauwelijks de tafels van de imperial gehaald of mannen komen langs met de vraag of we nog "militaire spullen" hebben. Die lopen al om 6 uur te schooieren! We hebben helaas niet van dergelijke waar.
Langzaam druppelen de andere kraamhouders binnen. Opvallend is, dat in Arbecey veel lokale bewoners meedoen. Plekje vlak voor hun huis, of gisteren al elders een plekje gereserveerd, als ze te ver van het terrein wonen.
Onze buurman van 71 jaar is hier met zijn vrouw, de zus van zijn vrouw en haar man. Zij gaan elke week (!) naar een andere vide grenier. Hij is een vrolijke, levendige man, die als een echte marktkoopman luid roepend zijn waren aanprijst. en met iedereen staat te geinen. Wel gezellig om zo iemand naast je te hebben.
Aan de overkant zitten twee jongens van ca. 16 jaar met een tafeltje met video's. Brommertje er naast. Zitten nog wat suffig te kijken. Het zijn van die meelopers, willen graag met de anderen meedoen (kleding, kapsel, e.d.). Komen daardoor op enig moment in de problemen (niet slim genoeg).
Daarnaast een jongen van ongeveer dezelfde leeftijd. Met een constant keffend hondje. Brutaal als de neten, maar toch met een klein hartje. Gebruikt zijn 'charme' bij zijn communicatie met dorpsgenoten. is wat slimmer dan die andere twee. De organisatie komt langs met koffie en brioche. Zeer attent.
Ook de bezoekersstroom komt langzaam op gang.
Een zeer gevarieerd gezelschap. Alleen dat al maakt het meedoen aan een vide grenier de moeite waard.
Bijvoorbeeld een travestiet. Een vrij vrouwelijk gezicht, mooie ogen, wel wat botox. Ziet er redelijk charmant uit. Maar dan... die benen (onder het korte rokje): mannelijk, knokige knieën, vieze voeten in plastic sandalen (maar wel geschoren benen).
De waaier die wij in de aanbieding hebben, waaierde volgens hem/haar niet.
De homo van het dorp: een kort (en veel te ruim) sportbroekje, sportschoenen, ruim T-shirt over een flinke buik, leren cowboy-hoed op, een heuptasje om zijn nek hangend.
Bleke benen, knobbelneus. Maar hij loopt daar met ferme pas als een trotse haan rond.
Een grote, wat oudere kerel met wandelstok en leren rugzak bleek een Hollander te zijn. Hij woont sinds 3 jaar in Frankrijk. Achter hem aan hobbelt een oude vrouw aan, samen met een grote witte hond (soort St Bernard). Het lijkt iemand van goed komaf, beschaafd, slijt zijn laatste jaren op het platteland van Frankrijk.
De streek waarin Arbecey ligt kent ook veel Nederlandse bewoners. Een deel permanent, anderen met een vakantiehuis (zoals wij).
Speciaal voor de Hollanders hebben wij een stapeltje Nederlandse boeken te koop.
Bovenop ligt "Alles went, behalve een vent".
Oh, die koop ik voor jou, hoor ik iemand zeggen. Een klutje Nederlanders staan aan onze kraam. Een mooie blondine van ca. 45 jaar staat zuur te kijken bij die opmerking.
Duidelijk, dat die pas is gescheiden. Het boekje wordt niet gekocht!
Rond tienen kommen de 'mannen' van de organisatie vanuit de Marie naar buiten.
Op hun gemak scharrelen ze in de grote tent, waar het eten wordt gemaakt.
Het eten bestaat uit stokbrood en frites. Daarbij neem je al dan niet saucisses, merguez (worstjes) of Andouillette (worstjes). Dit laatste even in het woordenboek opgezocht. Het betekent oelewapper, oen, maar ook lul. Kennelijk wordt in elke taal bepaalde worstjes zo genoemd!
Tegen elven verhogen de mannen hun activiteit. De sauzen worden klaar gezet, de bordjes gepakt en de schorten omgedaan. Eén persoon is duidelijk de Chef Grill. Alleen hij legt de worstjes op de grill, draait ze regelmatig om en kijkt of ze gaar zijn. Als ze dan verbrand zijn, gooit hij ze in de pan 'gereed'. Het ruikt wel indringend.
Ondertussen koopt een jonge kerel de 2 zware kettingen (type scheepskettingen), die we ergens hebben gevonden. Hij gaat daar lampen (?) van maken. Zeker een creatief mannetje. Zijn vrouw koopt 3 doosjes uit Indonesië. Ze komen het later ophalen, want die kettingen wegen erg zwaar.
Na een poosje halen zij hun spullen op, brengen het naar hun auto, en gaan dan..... weer vrolijk verder de vide grenier afstruinen!
Een grote zware kerel bekijkt de beautycase zeer uitgebreid. Dat heeft toch wel wat aandoenlijks. Waarschijnlijk voor zijn vrouw. Hij was er in ieder geval heel blij mee.
Je ziet hem een stuk lichtvoetiger weglopen.
Een vrouw met een jongen (ca. 13 jaar) kijken naar een soort driedimensionale schuifpuzzel. Er zit een Engelstalige handleiding bij. Dat is geen probleem voor hem. Volgens zijn moeder is het een zeer slimme jongen. Dat leek ons ook.
Hij ging blij met zijn puzzel weg.
Sommige mensen komen alleen een praatje maken. Een oudere 83-jarige Fransman praat over van alles en nog wat. Hij heeft een keer gezwommen in de rivier iets verder op. Moest hij een keer gedaan hebben?? Hij heeft in de buurt een vakantiehuis. Hij woont in de buurt van Parijs, maar zijn familie komt uit deze streek.
"Vroeger werd ik hier wel eens uitgenodigd om soep te blijven eten, zodra men hoorde dat ik uit de buurt kom. Tegenwoordig zijn ze een stuk minder gastvrij!".
Tja, helaas, wij hebben geen soep bij ons.
De 'vrouw' van een Duits homostel kijkt met glinsterende ogen naar een blocnootje met een goudkleurige metalen omslag en dito potloodje. Na wat wikken en wegen koopt hij het. "Dit koop ik voor mijn vrouw", zegt hij ondeugend. "Tja, dat geloof je toch zelf niet, hè!", antwoordt zijn partner prompt.
Wederom een aantal Nederlanders. Duidelijk motorrijders. Zij zagen de oude motorlaarzen van Han. Ja, die zijn goed voor Mien. En de goede maat.
"Mien, kom eens! Even passen, die laarzen." Na 30 jaar gaan de ritsen wat stroef, dus zij krijgt het lastig dicht. Maar dat kan je mat grafiet soepeler maken, wist zij zelf te vertellen. En ach , die dikke kuiten vallen best mee. Die heb ik ook, zegt Han.
Uiteindelijk hebben ze het toch gekocht.
Een Fransman wees op het stukje ijzer in de krat "oud roest", dat we zelf niet hebben kunnen definiëren. Hebben we in de toren van ons (trein)huisje gevonden.
Hij begint erover, dat door het ontbreken van zo'n stuk ijzer, dat wordt gebruikt om twee railsen met elkaar te verbinden, lang geleden een groot treinongeluk bij Port d'Atelier heeft veroorzaakt. Wij weten, dat het ongeluk een paar honderd meter van ons huis heeft plaatsgevonden. We hielden wijselijk onze mond, maar dachten wel "Zou dit het fatale stuk ijzer zijn?"
Later loopt een oudere 'spoorman' voorbij en herkent eveneens het stuk ijzer. Hij vult aan, dat het ongeluk waarschijnlijk sabotage is geweest. Het wordt steeds gekker!
Volgens hem is dit stuk bijzonder, omdat er vier gaten inzitten. Meestal zijn er maar twee gaten. Moeten we de prijs maar verhogen (met zo'n verhaal erbij)?
Vooruit, nog eentje dan. Er loopt een stel voorbij van zo rond de 25-30 jaar.
Hij is echt een gratenbaal, knokige, dunne armen en benen, smal gezicht. Zij is tonnetje rond, minstens vier maal zwaarder dan haar vriend/man.
Dit doet Han direct denken aan een ‘feeder’, een man, die van hele dikke vrouwen houdt. Niet dat alleen, maar ook nog eens zijn vriendin/vrouw stimuleert om zoveel mogelijk te eten. Zodat ze alleen maar dikker wordt en dus mooier, in zijn ogen.
Het valt trouwens op, dat er opvallend veel zware (lees: dikke) mensen rondlopen. Dat gesjouw met die buiken, boomstamdikke armen, worsten van benen. Je wordt er moe van als je er alleen al naar kijkt.
Meestal zijn die mensen ook niet erg mode-gevoelig. Veel te strakke kleding, die de hele boel behoorlijk accentueert. Brrr.
Dit zijn slechts een paar indrukken van wat je op een vide grenier tegenkomt. Zeer amusant.
Opvallende interesses van de mensen:
- heel vroeg mannen, die militaire zaken zoeken
- mannen, die direct de bak ‘oud roest’ induiken
- mannen, die vroegen naar oud gereedschap
- vrouwen, die direct naar de sieraden gaan (maar is dat niet overal zo?).
Paul Fransen
« vorige | volgende »
LA VIE EN FRANCE | R.A. Kartinistraat 5 | 3573 XA Utrecht | 0623 617862 | info@la-vie-en-france.nl | Whatsapp | Privacy | 2024 LA VIE EN FRANCE | Originally designed by HTML5 UP | Adapted and edited for CMSimple_XH by fhs | Inloggen