Makelaars

Er zijn goede , minder goede, en slechte makelaars. Maar voordat ik het kaf van het koren ga scheiden moet ik eerst een definitie van deze drie categorieen gaan vastleggen. Wat is een goede makelaar? Zijn collega makelaar zal antwoorden : “Iemand die meer chiffre d'affaires maakt als ik (oftewel een goede zakkenvuller)”. Iemand die zijn huis bij een makelaar te koop zet zal zeggen : “iemand die lekker veel reclame voor me maakt, en die wel een stumper vindt die 1 miljoen wil neerleggen voor mijn overgewaardeerd krot wat misschien 500k waard is, en indien mogelijk, binnen 24 uur en voor minder dan 1% commissie” (het laatste gedeelte is in het bijzonder van toepassing voor Hollanders.) . En iemand die een huis zoekt zal zeggen : “Iemand die in no-time, tussen ALLE huizen die er te koop zijn de villa vindt die aan AL mijn eisen voldoet en die DE villa vindt van dat onbenullige Franse weduwtje die haar super de luxe villaatje van 1 miljoen wel wil laten schieten voor 500k.”
Zoals u ziet, afhankelijk van uw invalshoek verwacht u wat anders van dezelfde persoon. Dit geldt trouwens niet alleen voor makelaars maar ook voor talloze andere beroepen. Een tandarts zal ook eerst denken aan het vullen van zijn zakken dan aan het vullen van uw kiezen.

Dat iemand zijn geld wil verdienen met een edel beroep als “intermédiaire en immobilier” is natuurlijk een hele begrijpelijke beroepskeuze. En dat de pecuniaire vergoeding ook nog zodanig is dat er een Porsche Cayenne vanaf kan, is dan natuurlijk gewoon meegenomen. Maar het moet niet de drijfveer zijn. En dus laten we de pure zakenvullers even buiten schot. Blijft dus over : Een goede makelaar is een persoon die in het BESTE belang én de belangen van de verkoper én de belangen van de koper vertegenwoordigt. En dat is op zich al een tegenstrijdigheid. Stel , u wilt als libanees opperhoofd een paar helicopterjes, een gros tankjes , en wat vrachtwagentjes mitrailleurs kopen. En u heeft niet echt veel verstand van of een mijn 10 of 100 personen tegelijk kan doden, en of een helikopter een wijk , een stad of een land kan opblazen. Kortom , u heeft een gebrek aan kennis. Dan neemt u een persoon in de arm die verstand van zaken heeft. Bijvoorbeeld een oud-vietnammer die u precies kan uitleggen hoeveel tanks u nodig heeft om het naastliggende land op de knieen te krijgen. En die persoon gaat dan praten met de vertegenwoordiger van het land dat dit soort speelgoed verkoopt. Dit kan iemand zijn die alles weet over hoe hij fregatten moet verkopen aan staten als Taiwan , Korea, etc. en representeert dan weer de verkoper. Dit kan bvb een Franse president zijn. Maar goed ik dwaal nu even af. Waar het om gaat is : Als er een deal gemaakt moet worden van enige omvang dan is het niet meer dan gebruikelijk dat beide partijen een vertegenwoordiger naar voren schuiven die HUN belangen behartigt. En helaas, zoals gezegd, in de Franse maklaardij is dat helaas niet zo.

Het zou hier tever voeren om uit te leggen waarom dat zo is, maar andere mensen hebben zich hier al uitvoerig mee bezig gehouden. Terug naar onze Franse makelaar. Deze probeert met veel kunst en vliegwerk huisjes aan de man te brengen die hij in zijn portefeuille heeft. Loopt u daar dus als argeloze buitenlander binnen, dan zal hij u de pandjes laten zien waarvoor hij een contract heeft met de verkoper. En als hij weet dat zijn buurman uw droomhuis in de verkoop heeft zal hij natuurlijk wel de laatste zijn om u dit te gaan vertellen. Ook in de onderhandelingen ligt u , als koper, een straatlengte achter ten opzicht van de verkoper. Natuurlijk, als u gaat onderhandelen over de prijs (wat u altijd moet doen), zal de makelaar ook denken “beter een vogel in de hand dan een lege portemonnaie”, en zal enige clementie tonen als u er toch wel 10% vanaf wil praten. En als puntje bij paaltje komt zal hij ook wel eieren voor zijn commissie kiezen en enig begrip proberen te krijgen van de verkoper.
Maar, en dat is eigenlijk de strekking van dit verhaal, de beste man KAN dan best goed zijn (kennis van de markt, juridisch inzicht, financieel onderlegt), maar hij zit opgesloten in een Frans systeem wat , per definitie, de verkoper op de eerste plaats stelt. En valt er dus ook geen duidelijke definitie te geven van wat een goede (of een slechte) makelaar is. Zolang ze maar in het wankele Franse systeem passen. Ik kan hier nog wel een paar kantjes over vol schrijven, maar dat zal ik nu niet doen. Moet nog wat overhouden voor de volgende afleveringen. En dan kunnen we het ook hebben over de mensen die hier , met wat creativiteit, wat alternatieven voor bedacht hebben. En daar zitten af en toe best wel verassingen tussen. Maar dat bewaren we voor de volgende keer...

Timo Hofstee