De kersenplukkers
De kersenboom. Een prachtige boom met prachtige vruchten. Wie heeft er nou niet in zijn jeugd twee van die glanzende roodpaarse vruchten aan lange steeltjes om zijn oren gehangen? Oorbellen van kersen, buikpijn krijgen van teveel kersen eten, paarse tanden en donkerpaarse tong en vlekken op je kleren die er uiteindelijk niet meer uit zijn te wassen?
Naast ons huis in Frankrijk staat een oude kersenboom en elk jaar is het weer de vraag wat de opbrengst zal zijn. Hoeveel kilo mogen we dit jaar verwachten? De merels en de appelvinken (kersenvinken?) hebben al snel in de gaten wanneer deze ronde vruchten eetbaar zijn. Het is dan een af en aanvliegen van onze gevederde vrienden.
De kersenboom, die naast ons huisje staat, is helaas niet van ons. We geven overpad aan een Franse familie die de eigenaar is van deze boom en diverse andere vruchtenbomen in de nabijheid van ons huis. Enkele keren per jaar komt de eigenaar met vrienden of familieleden zijn vruchtenschaal bezoeken en controleren. Ze lopen rond door het doorgeschoten gras, kijken voortdurend omhoog en bespreken waarschijnlijk hoe en wanneer ze deze vruchten ook dit jaar weer zullen oogsten.
Maar, vooraf moet er ook nog veel gebeuren. Zo wordt een keer per jaar al het gras onder en om de vruchtenbomen gemaaid met de bosmaaier. Dit in verband met het makkelijk oogsten. De mannen, komen uitgerust met bosmaaiers, handschoenen, gehoorbeschermers en veel benzine, een zaterdmiddag maaien en vooral branden. In Frankrijk wordt alles verbrand, het mag blijkbaar niet, maar hier in Noord-Frankrijk doet iedereen het.
Onze kersenbuurman is al aardig op leeftijd en hij komt een paar keer per jaar met enkele vrienden van gelijke leeftijd om deze plukklus te klaren. Ze werken hard, maar ontspannen des te harder met regelmatige alcoholische onderbrekingen en hebben veel lol. Even verlost van hun veeleisende eega’s? Het jaarlijkse vriendenuitstapje naar de boomgaard van Jean Pierre?
Ook dit jaar, we spreken van 6 juni 2014, worden de kersen geplukt. Jean et alleman is ingeschakeld om de pluk tot een groot succes te maken. Tijdens ons lange Pinksterweekend komt Jean in gezelschap van twee maten en twee vrouwen, voor de derde keer blijkt achtaf, de kersenboom leegplukken. Twee driedelige aluminiumladders komen tevoorschijn uit de Picasso en een ruim assortiment aan plastic bakken,emmers en kratten om de geplukte kersen te vervoeren. Ik vraag me af, dit alles toeziend uit mijn luie ligstoel, hoe de medeplukkers ook in deze auto zijn vervoerd? De hoofden gestoken door de open ruimtes tussen de sporten en vooral niet bewegen bij het nemen van een bocht!?
Als de pluk dan eindelijk is begonnen voelen wij ons, als uitrustende prepensioeners, even gasten in eigen huis en omgeving. De kersenplukkende Fransen daarentegen voelen zich totaal thuis en hebben verder weinig oog voor die Hollanders met hun tweede huisje in hun vaderland.
Wij gaan dan maar even boodschappen doen of toeren wat rond in onze mooie omgeving en hopen bij thuiskomst dat er een grote bak geplukte kersen op onze tuintafel staat...... Mooi niet! Ze zijn verder best wel aardig hoor, die Fransen!
Jan de Ruyter
Rotterdam