Aix en Provence, een lome zondagmiddag

De zon hing als een overrijpe perzik in de azuurblauwe lucht, haar gouden licht uitgietend over de terracotta daken en okerkleurige gevels van Aix en Provence. Langs de Cours Mirabeau glinsterden de bladeren van de platanen, die schaduw boden aan flanerende toeristen en locals. Ze genoten van een ijsje of een dampende café crème terwijl ze door de brede straat slenterden.

Jean Louis, een man met een verweerd gezicht en ogen die de wijsheid van vele zomers weerspiegelden, zat ontspannen op een terrasje aan de rand van de Cours. Met een glas pastis in de hand, proefde hij de subtiele anijssmaak terwijl hij de drukte om zich heen observeerde.

Zijn blik viel op de fontein op het middenplein, waar kinderen met waterpistolen elkaar natspoten. Hun vrolijke gelach vulde de warme lucht. Jean Louis glimlachte, genietend van dit vertrouwde tafereel dat nooit zijn charme verloor.

De geur en geluiden van de Provence

Hoewel het een lome zondag was, bruiste Aix en Provence van leven. De geur van lavendel en tijm hing in de lucht, vermengd met het aroma van versgebakken brood en gegrilde groenten. Jean Louis sloot zijn ogen en liet zich meevoeren door de geluiden en geuren van zijn geliefde stad.

Terwijl hij daar zat, dacht hij aan de talloze zondagen die hij hier had doorgebracht. Met vrienden en familie genoot hij van de eenvoudige geneugten van het leven. Een plotselinge windvlaag deed hem echter zijn ogen openen.


De muziek en de dans

Een groep muzikanten op een straathoek trok zijn aandacht. De klanken van accordeon, gitaar en viool vulden de straat met vrolijke melodieën. Jean Louis voelde een drang om op te staan en zich bij de dansende mensen te voegen.

Hij zette zijn glas neer, stapte van het terras en liet zich door de muziek leiden. In het midden van het plein sloot hij zijn ogen en danste. Alle zorgen verdwenen terwijl hij zich verloor in het ritme van de muziek, met de zon op zijn huid en een lach op zijn gezicht.

Aix en Provence, een manier van leven

Terwijl hij danste, dacht Jean Louis aan de rijke geschiedenis van zijn stad. Van de Romeinen tot de Renaissance, van kunstenaars zoals Cézanne tot de onweerstaanbare Provençaalse keuken – Aix en Provence was meer dan alleen een stad.

Het was een manier van leven. Een plek waar schoonheid en traditie samenkwamen, en waar men genoot van de simpele geneugten.

Toen de zon onderging en de lucht paars en oranje kleurde, stopte de muziek. Jean Louis nam afscheid van de dansers en keerde terug naar zijn terrasje. Hij bestelde nog een glas pastis en genoot van de laatste momenten van de dag.

Dit was zijn Aix en Provence – een stad die hem keer op keer betoverde.

Wij gebruiken cookies om uw gebruikservaring te optimaliseren, het webverkeer te analyseren en om gerichte advertenties te kunnen tonen via derde partijen. Als u akkoord gaat met ons gebruik van cookies, klikt u op "Alle cookies toestaan".

Wilt u meer weten over cookies, kijk dan op privacy bepalingen